Renovatie van ons 5 km. slingerend fiets- en wandelpad rondom en door Wehe -den Hoorn. Herstel en vernieuwing van het pad en een meerjarig groenplan voor het hele dorp, zijn onmisbaar voor de leefbaarheid en de toeristische ontwikkeling van ons dorp! Een project van de Vereniging Dorpsbelangen i.s.m. de Gemeente Het Hogeland, Waterschap Noorderzijlvest en Staatsbosbeheer, eigenaren van het pad, de bermen, het water en de bosjes.
Wehe-den Hoorn is een landelijk gelegen dorp in de gemeente Het Hogeland. Ons dorp telt 741 inwoners en bestaat van oudsher uit twee kerkdorpen; Wehe, rond de vierkante wierde was overwegend hervormd en Den Hoorn, een lintdorp langs de Hoornse Vaart, was een katholieke enclave. In 1966 zijn beide dorpen samengevoegd. De katholieke en de openbare basischool zijn in 2012 verder gegaan als school voor katholiek en openbaar onderwijs en sinds 2019 heet de school ‘Kindcentrum Hoogholtje’. Het dorp is van oudsher gericht op land- en tuinbouw. De laatste jaren is er geïnvesteerd door toeristische- en recreatiebedrijven, die slaap-, eet-, en vaaractiviteiten ontwikkelen. Wehe -den Hoorn heeft een actief verenigingsleven, maar het is ook een dorp met veel uitdagingen, zoals meerdere leegstaande gebouwen, die om een nieuwe invulling vragen.
Het 5 km. lange fiets- en wandelpad verbindt beide dorpen en is tevens verbonden met het Wad- en Wierdenpad, het Pieterpad en de E9, een Europese wandelroute langs de kust van Portugal naar Estland.
Het pad slingert als een groen lint door en rondom ons dorp langs markante gebouwen, als de in 1926 verrezen Katholieke Sint-Bonifatiuskerk, ontworpen door architect Jos. Th. J. Cuypers en de voormalige Hervormde kerk van Wehe daterend uit de 13e eeuw met een plafondschildering van M Röling en Wout Muller.
De Rooms-katholieke school- annex sociëteitsgebouw Sint Ludgerus, gebouwd in 1873 door architect W.V.A. Tepe wordt na de restauratie Kunstcentrum de Ploeg. Het pad loopt langs de Hoornse Vaart, langs het industrieel monument van de ZOS, via het van Starkenborghpad, omzoomd door lindebomen naar het bos van de voormalige Starkenborgh. Verder door de door essentak-ziekte aangetaste ruilverkavelingsbosjes van Staatsbosbeheer en langs het swaart padje met het nog verder te ontwikkelen Beweegpark WdH . Het pad sluit aan de westkant van ons dorp aan op het Ede Staalpad naar de borg Verhildersum en aan de oostkant naar de oude verwilderde boomgaard Abelstok bij de Abelstokstertil.
Het pad is niet onderhouden, er ontbreekt continuïteit en het groen aan weerszijden is grotendeels verwaarloosd. Het pad rondom en door ons dorp vraagt om aandacht, onderhoud, vernieuwing en vergroening.
De toukomst!
Het gerestaureerde, gerenoveerde wandelpad is omzoomd door knotwilgen, lindebomen, elzen, meidoorns, iepen, platanen, abelen, fruitbomen en streekeigen struiken, die bloeien in het voorjaar, fruit en bessen geven in de zomer en kleuren in de herfst. Hier en daar staat een bank om te rusten. Het pad omarmt ons dorp, bekoort, nodigt uit en geeft rust en verbinding.