Groningen grijpt deze unieke kans om opnieuw de leiding te nemen in de transformatie van Nederland. Met de `planetaire boundaries’ in zicht, pakken de Groningers de koe bij de horens. Het wordt de eerste regio ter wereld die op verantwoorde wijze experimenteert om haar eigen voedsel (weer) te produceren door gebruik van de nieuwste innovaties, gecombineerd met opnieuw ingerichte lokale voedsel-waardeketens. Een deltaplan voor het voedsel met ruimte en kapitaal voor (grootschalige) experimenten door lokale producenten en consumenten om nieuwe evenwichten te creëren. Groningen wordt een gidsgebied via een moderne vorm van voedselautarkie in een landschap dat geloofwaardig binnen de planetaire grenzen blijft.
Dit betekent: (a) regionale productie van voedsel met inachtneming van de planetary boundaries. (b) lokale verwerking en consumptie van voedsel, (c) een economisch levensvatbaar plan, gekoppeld aan wetenschappelijke ambities, om zo de ontwikkelde innovaties wereldwijd te verspreiden, (d) voor Groningen een nieuw profiel als hotspot en inspiratiebron voor de voedselvoorziening van de toekomst.
Dit past uitstekend bij Groningen vanwege een nuchtere bevolking in een overzichtelijk gebied, de aanwezige van de universiteit van het Noorden, een substantiële en innovatieve agrarische sector, bewezen innovatiekracht (groene chemie,..) en een relatief geïsoleerde ligging. De regionale krimp krijgt een positieve dimensie, geeft bewoners positieve energie na het aardgasdrama, en helpt de agrarische sector uit haar moeilijke situatie.
Dit plan heeft consequenties, maar heeft vooral voordelen voor veel Groningers. Boeren en kwekers kunnen nieuwe producten verbouwen en nieuwe productietechnieken implementeren. Boeren met minder interesse kunnen zich elders vestigen. Vrijgevallen arealen zijn voor investerende ambitieuze boeren. Een deel wordt teruggegeven aan de natuur om de ecologische waarden te herstellen (denk aan de insectenstand). De tuinbouw wordt verder uitgebouwd. Met nieuwe technieken worden bestaande panden en bedrijven omgebouwd tot moderne vormen van ‘urban farming’. Tot slot moet een nieuw productie- en distributiesysteem ontwikkeld moeten worden waarmee de producten bij de Groningse consumenten terecht komen met volop kansen voor lokale ondernemers. De kennisinstellingen spelen een grote rol. Het project roept veel nieuwe vragen op (agronomische, ecologische, economische, sociologische). Door nauwe samenwerking zijn experimenten niet enkel een bedrijfsrisico voor de ondernemers. Gezamenlijk creëren ze een wetenschappelijke onderbouwing waardoor opgebouwde kennis elders te wereld weer ter beschikking wordt gesteld. Groningen als gidsland. Zo wordt opnieuw `de Toukomst van Groningen leidend voor de toekomst van Nederland’.
Zie ook:
https://www.rug.nl/sustainable-society/de-toukomst-van-groningen-als-de-toekomst-van-nederland